گیل رسا_دلنوشته؛ در سکوت دلنشین صبح، وقتی که نور آفتاب به آرامی بر چهرهام میتابد، به یاد حجاب و عفاف میافتم؛ دو گوهری که در وجود من نهفتهاند. حجاب، همچون چادری از نور، وجودم را در بر میگیرد و مرا از گزند نگاههای هوسآلود محفوظ نگه میدارد. این پوشش نه تنها جسمم را میپوشاند، بلکه روح و جانم را نیز در آغوش خود میگیرد. عفاف، روح حجاب است؛ آنچه که در دل میپرورانم و به آن افتخار میکنم. این گوهر گرانبها، من را از هر گونه آسیب و خطر دور نگه میدارد و به من عزت و وقار میبخشد. زنی که عفاف را در دل دارد، همچون مرواریدی در صدف حجاب است که ارزشش بر هیچ کس پوشیده نیست. در دنیای پر آشوب امروز، حفظ این دو گوهر از هر زمان دیگری ضروریتر است. ما زنان مسلمان باید با بصیرت و آگاهی، حجاب و عفاف را به عنوان سنگری نفوذ ناپذیر در برابر هجمههای فرهنگی حفظ کنیم. حجاب نه محدودیت، بلکه مصونیتی است که به ما امنیت خاطر میبخشد و ما را از نگاههای نامحرم دور نگه میدارد. ای کاش همه بدانند که حجاب، سلاح مقاومت ماست؛ سلاحی که ما را در برابر تهاجم فرهنگی محافظت میکند. با افتخار چادر بر سر میکنم و با هر قدمی که برمیدارم، فخر عفاف و پاکدامنی خود را به جهانیان نشان میدهم. به یاد داشته باشیم که هر زنی که با حجاب خود زندگی کند، نه تنها خود را حفظ کرده بلکه به جامعه نیز عزت و احترام میبخشد. پس بیایید با هم این پیام را به نسلهای آینده منتقل کنیم: عفاف و حجاب، دو گوهر گرانبها هستند که باید با عشق و احترام از آنها نگهداری کنیم.
مائده فلاحتکارضیابری
ثبت دیدگاه