گیل رسا_گیلان، مائده فلاحتکارضیابری: مساله جمعیت به عنوان یکی از سیاست‌های کلان کشوری، در سالهای اخیر به یکی از مهمترین مسائل و دغدغه‌های اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی تبدیل شده، افزایش رشد جمعیت در دهه ۶۰ و اجرای سیاست کنترل جمعیت در دهه‌های بعدی به علت نگرانی‌های اقتصادی و ادامه این روند در سالهای اخیر، شتاب گرفتن روند سالمندی و کاهش نیروهای مولد و جوان در سالهای آینده به یکی از مسائل مهم کشور تبدیل کرده است.
ایران در سالهای ابتدایی انقلاب و به ویژه دهه۶۰ با رویکرد افزایش جمعیت پیش رفت ولی با رحلت بنیانگذار جمهوری‌اسلامی ناگهان سیاست‌های جمعیتی با شعار «فرزند کمتر، زندگی بهتر» افکارعمومی ایران را درگیر کرد ولی چندان به این شعارها توجهی نشد تا زمانی که مصائب معیشتی و اجتماعی مردم را وادار به کاهش زاد و ولد کرد.
متاسفانه هر چه زمان می‌گذرد میزان سالمندان در جامعه افزایش یافته از آن طرف از جمعیت جوان و پویای جامعه کاسته می‌شود و زوج‌ها رغبتی برای فرزندآوری و افزایش جمعیت ندارند.
اکنون اگر سری به هر خانواده جوان ایرانی بزنیم اکثریت آنها تک فرزندی را مد نظر خود قرار داده و از آوردن فرزند دوم به بعد خودداری می‌کنند و این موضوع سبب شده تا در سالهای آینده جمعیت جوان و پویای کشور رو به کاهش پیش رود.
مسئولان کشوری و به تبع آن استانی در جلسات مختلف ترویج فرزندآوری و افزایش جمعیت را مورد بررسی قرار می‌دهند و از مدیران دستگاه‌های اجرایی و رسانه‌ها خواستار این موضوع هستند که جامعه را به سمت و سوی فرزندآوری سوق دهند، اما متاسفانه هزینه‌های هنگفت ده‌ها میلیونی که برای زوج‌های جوان در راستای فرزندآوری وجود دارد هیچ رغبتی به آوردن بیش از یک فرزند ندارند و تا کنون راه حلی مناسبی برای این موضوع اندیشیده نشده است.
مسئولان استانی بالا بودن میانگین سن ازدواج، افزایش صعودی طلاق، کاهش ازدواج، پایین بودن میزان باروری، عدم تمایل بانوان به فرزندآوری، علاقمندی به تک فرزندی و پیامدهای اقتصادی و اجتماعی را از علل‌های اصلی کاهش جمعیت در گیلان می‌دانند.
حال برای اینکه علل اصلی عدم فرزندآوری توسط زوج‌ها بررسی شود با چند زوج جوان گیلانی به گفت‌وگو پرداخته‌ایم که در ادامه این صحبت‌ها آورده می‌شود؛
«حسین و شهلا» زوج جوان گیلانی هستند که نخستین فرزند آنها تا چند ماه دیگر قدم به این دنیا می‌گذارد ولی می‌گویند بعد از این فرزند قطعا فرزند دیگری نخواهند آورد.
مرد این خانواده اظهار کرد: کسی در دنیا پیدا نمی‌شود که از تشکیل خانواده بدش بیاید یا اینکه چند فرزند دور و برش را بگیرند ناراحت شود، اما متاسفانه شرایط اقتصادی به گونه‌ای است که یک کارمند با این حقوق ناچیز و هزینه‌های هنگفت توان و کشش خرج کرد دوران بارداری و بعد آن را ندارد.
وی با بیان اینکه هر ماه بلااستثنا بیش از 2 و نیم میلیون تومان هزینه‌های سونوگرافی، آزمایش و داروهای دوران بارداری هسمرم است افزود: برای آوردن یک فرزند باید حداقل 30 میلیون تومان هزینه کرد.
این مرد گیلانی گفت: این هزینه برای بارداری‌های طبیعی است و اگر زوجی باردار نشوند و بخواهند خود را درمان کنند قطعا به پولی بیشتر از این پول نیاز دارند.
وی تصریح کرد: دولت و مجلس باید طرحی را برنامه‌ریزی کنند که تمام هزینه‌های دوران بارداری بر عهده دولت باشد تا خانواده‌ها رغبت به فرزندآوری داشته باشند.
«زهرا و حمید» زوج صومعه‌سرایی هستند که بیش از پنج سال است ازدواج کرده‌اند اما میلی برای فرزندآوری نداشته‌اند و در این راستا ب گفتند؛ هزینه‌های زندگی به قدری بالا است که در خرج روزانه خود مانده‌ایم.
بانوی این خانواده با اشاره به اینکه فرزندآوردن فقط مختص به هزینه‌های دوران بارداری نیست افزود: وقتی فرزند آوردیم نیاز به پوشاک، خوراک و برطرف کردن نیازهایش است که با توجه به این وضعیت اقتصادی موجود قطعا نمی‌توان خواسته‌های فرزند را برآورده کرد.
وی خاطرنشان کرد: مسئولان متاسفانه هیچگونه عملکردی برای کمک به زاد و ولد، ازدواج، اشتغال و نجات آینده کشورمان ندارند و تنها ادبیات شعارگونه و نشست های نمایشی فاقد هرگونه برنامه کاربردی و عملیاتی را در دستور کار خود دارند.
«سارا» بانوی 30 ساله گیلانی اظهار کرد: اکنون از آزمایش غربالگری می‌آیم که 1300 هزار تومان هزینه آن شده و نه بیمه پایه و نه بیمه تکمیلی هیچگونه هزینه‌ای را برای آن پرداخت نمی‌کنند.
این بانوی گیلانی گفت: تا زمانی طرحی درست و جامع برای هزینه‌کرد و بازپرداخت هزینه‌های بارداری پیش‌بینی نشود جمعیت ایران روز به روز کاهش یافته و به جمعیت سالمندان افزوده می‌شود.
گفتنی است؛ در این بین نبود برنامه کاربردی را نمی‌توان نادیده گرفت؛ مسئولانی که با مشکلات مردم آشنایی ندارند و تنها به شعار دادن اکتفا می‌کنند.
ثبت دیدگاه